Ο σταυρός, με τη σχέση συναλλαγής και εξάρτησης που οικοδομεί με τον πολίτη, αποτελεί την καρδιά και την ψυχή του πελατειακού μας συστήματος.
Αυτού του συστήματος, που με τον τρόπο που διαχειρίστηκε τα δημόσια πράγματα, οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία και το λαό στη φτώχια και την απόγνωση.

Ο σταυρός αποτελεί τη συνιστώσα του βουλευτή. Αυτός καθοδηγεί τα βήματά του, τις πράξεις του και τις παραλείψεις του. Αυτός τον υποχρεώνει ν’ αλλάζει κόμματα ανεξάρτητα από το εάν συμφωνεί ή απεχθάνεται τον ιδεολογικό τους προσανατολισμό.

Ο σταυρός οδηγεί τον πολίτη - πελάτη στο πολιτικό γραφείο όπου απαιτεί εξυπηρετήσεις με αντάλλαγμα την ψήφο του. Η συναλλαγή λοιπόν είναι το κριτήριο επιλογής των εκπροσώπων μας στη βουλή.

Ο σταυρός αντιστέκεται σε εκσυγχρονιστικές προσπάθειες στις δομές και τη λειτουργία του κράτους. Για παράδειγμα, ο σταυρός μπαίνει μπροστά εμποδίζοντας το άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων ή το κλείσιμο άχρηστων πλέον διοικητικών μονάδων. Όχι λέει ο σταυρός στο κλείσιμο της εφορίας της εκλογικής περιφέρειας του βουλευτή, όχι και στην κατάργηση πανεπιστημιακών Σχολών κι ας μην ανταποκρίνονται σε πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας κι ας σημαίνει η διατήρησή τους πρόσθετη φορολογική επιβάρυνση.

Ο σταυρός σέρνει το βουλευτή σε γιορτές και πανηγύρια περιορίζοντας έτσι το χρόνο της παρουσίας του στο κοινοβούλιο εις βάρος της καλής εκτέλεσης του νομοθετικού έργου. Τα παραπάνω αφορούν το σύστημα και όχι μεμονωμένα πρόσωπα που φυσικά δεν είναι όλα ίδια.

Ο σταυρός δεν επιτρέπει κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών (Β’ Αθηνών, Β’ Πειραιώς και Β’ Θεσσαλονίκης), λόγω της αντίδρασης βουλευτών που μετρούν πολλούς σταυρούς στις εκλογικές αναμετρήσεις.

Είναι ο σταυρός που παρέχει προνόμια, όπως το δικαίωμα του βουλευτή να διορίζει συγγενείς και φίλους στο προκλητικό καθεστώς των υπαλλήλων της Βουλής και το δικαίωμα χρήσης υπηρεσιακού αυτοκινήτου, αφού χάριν του σταυρού γίνονται οι επισκέψεις στις εκλογικές περιφέρειες.

Είναι πλέον καιρός να περάσουμε από το «βουλευτή της συνιστώσας του σταυρού», στον «εθνικό βουλευτή» που θα εκλέγεται με λίστα και όχι με σταυρό. Οι πολιτισμένες Δημοκρατίες της Δύσης, που δεν υιοθετούν το σύστημα του σταυρού, κάτι θα ξέρουν.

Ο πολιτικός κόσμος, στο σύνολό του, πρέπει να αντιληφθεί ότι είναι προς το συμφέρον το δικό του, αλλά και του τόπου πρωτίστως, να πλήξει καίρια το πελατειακό σύστημα αναλαμβάνοντας άμεσες πρωτοβουλίες, όπως μείωση του αριθμού των βουλευτών, αποσύνδεση της ιδιότητας του βουλευτή από υπουργικά αξιώματα, κατάργηση των νόμων περί απαλλαγής επίορκων πολιτικών από ποινικές ευθύνες, κατάργηση της δυνατότητας παραγραφής αδικημάτων με απλό κλείσιμο της Βουλής και βεβαίως κατάργηση του σταυρού προτίμησης στην εκλογή των βουλευτών. Με μια τέτοια πράξη θ’ ανοίξει ο δρόμος για ένα κράτος δικαίου, θα επιστρέψει η χαμένη αξιοπρέπεια και στο βουλευτή και στον πολίτη και πάνω απ’ όλα θα εκτονωθεί σε μεγάλο βαθμό η οργή του λαού προτού εξελιχθεί σε οργή του όχλου.

Απογοήτευση προκαλεί το γεγονός ότι τα πολιτικά κόμματα, είτε κυβερνούν, είτε απλά αντιπολιτεύονται, είτε αντιπολιτευόμενα διεκδικούν την εξουσία, δεν δείχνουν την παραμικρή διάθεση ν’ απαλλάξουν τη χώρα από τα δεσμά της φαυλότητας που εγκλωβίζουν την κοινωνία στα τείχη της αδικίας της μιζέριας, της φτώχειας και της οπισθοδρόμησης. Με τέτοια δεσμά ποιά τύχη μπορεί να έχει τούτος ο τόπος;

Ένα σύστημα, που στηρίζει την ύπαρξή του και τη λειτουργία του στο ρουσφέτι, τη συναλλαγή, τη διαπλοκή, τη διαφθορά και την ατιμωρησία, δεν μπορεί να εξασφαλίσει συνθήκες πραγματικής δημοκρατίας, ισονομίας και ισοπολιτείας.

Ένα σύστημα που χαϊδεύει τη φοροδιαφυγή δεν μπορεί, όχι μόνο να βγάλει τη χώρα από την κρίση, αλλά πολύ περισσότερο δεν μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις πραγματικής προόδου και ανάπτυξης με δικαιοσύνη και δίκαιη κατανομή των βαρών.